امروز چنانی که تورا بنده توان بود

         در وصل تو با دولت پاینده توان بود

         بی عقل به نور رخ توراه توان یافت

          بی روح بیاد لب تو زنده توان بود

        اندر هوس خاک سر کوی تو صد سال

                                                                                                                                          چون زلف تو از باد پراکنده توان بود  *